بزرگترین کشتی های جنگی جهان؛ از ایزومو تا جرالد آر. فورد( - وبلاگ خنده و شادی

به گزارش وبلاگ خنده و شادی، ابزارهای جنگی مذکور در ابعاد مختلف ساخته می شوند و از منظر امکانات و توانایی های عملیاتی نیز با یکدیگر متفاوت هستند. در ادامه نگاهی به 11 مورد از بزرگترین کشتی های جنگی در سراسر دنیا خواهیم داشت.

وبلاگ خنده و شادی؛ مجله تصویری سلاح- این کشتی ها منحصرا برای حضور در عملیات های نظامی طراحی می شوند و از این رو مقاومت بالایی در برابر صدمات دارند. ابزارهای جنگی مذکور در ابعاد مختلف ساخته می شوند و از منظر امکانات و توانایی های عملیاتی نیز با یکدیگر متفاوت هستند. در ادامه نگاهی به 11 مورد از بزرگترین کشتی های جنگی در سراسر جهان خواهیم داشت.

ناوشکن هلیکوپتربر کلاس ایزومو

نیروی دریایی ژاپن تاکنون دو مورد از بزرگترین کشتی های جنگی جهان را با 248 متر طول به کار گرفته است. یکی از این دو کشتی ایزومو و دیگری کاگا نام دارد. کلاس ایزومو شامل بزرگترین کشتی های نظامی در ناوگان ژاپن از زمان جنگ جهانی دوم به بعد است. یا وجود اندازه بزرگ، ناوشکن هلیکوپتربر کلاس ایزومو یک کشتی پدافندی نیز محسوب می شود. با توجه به قانون اساسی ژاپن مربوط به دوران پس از جنگ جهانی دوم، ایزومو مجهز به تسلیحات ضد کشتی و ضد زیردریایی است اما نمی تواند از هیچ گونه سلاح تهاجمی سطحی استفاده کند.

علاوه بر این، گفتنی است که قدرت اصلی کشتی فوق به ظرفیت آن برای جای دهی پرنده های نظامی بستگی دارد. کلاس ایزومو قادر به حمل حداکثر 28 فروند هواپیما خواهد بود و برای برخاست و فرود همزمان 5 بالگرد نیز دارای باندهای اضافی است. به غیر از امکانات نام برده، یک فضای باربری با ظرفیت 50 وسیله نقلیه هم وجود دارد. به کمک 4 توربین گازی با قدرت 112000 اسب بخار، این کشتی می تواند به حداکثر سرعت 30 گره دریایی دست یابد.

رزم ناو کلاس کیروف

کلاس کیروف از جمله رزم ناوهای نیروی دریایی روسیه و در شمار بزرگترین نبرد رزم ناوهای عملیاتی جهان است که حتی به آنها لقب دژ عظیم دریایی روسیه را نیز داده اند. این رزم ناو با طول 252 متر، در واقع یک کشتی تهاجمی به شمار می رود. قدرت 140000 اسب بخاری کیروف توسط یک سیستم پیشران ترکیبی متشکل از رآکتور هسته ای و توربین های بخار تامین می شود. مجموعه این دو می توانند حداکثر سرعتی معادل 32 گره دریایی را در اختیار رزم ناو کلاس کیروف قرار دهند.

از منظر سیستم تسلیحاتی، کیروف مجهز به انواع موشک های ضد کشتی، موشک های سطح به هوا، اژدرها و همچنین سلاح های ثابت است. یک پوشش زرهی 76 میلی متری نیز از رآکتور محافظت می کند. کیروف می تواند در مجموع 3 بالگرد و 710 نفر خدمه را حمل کند. در ابتدا اتحاد جماهیر شوروی 4 فروند از این رزم ناوهای سنگین هسته ای با موشک های هدایت شونده را به خدمت گرفت. اما هم اکنون تنها یک فروند از آن به صورت فعال در اختیار نیروی دریایی روسیه قرار گرفته است.

کشتی تهاجمی دوزیست کلاس Wasp

از نظر تعداد کشتی ها و همچنین شمار بزرگترین کشتی های جنگی، نیروی دریایی آمریکا در سطح جهانی رکورد دار است. بین سال های 1989 تا 2009، هشت کشتی تهاجمی دوزیست کلاس Wasp به کار گرفته شدند و همگی آنها نیز در وضعیت خدمت فعال قرار دارند. درست مانند سایر کشتی های تهاجمی دوزیست، این مورد نیز برای لنگر انداختن در ساحل دشمن، استقرار نیروهای زمینی و پشتیبانی از آنها طراحی شده است.

این کشتی با طول نزدیک به 257 متر قادر به جا به جایی 2000 تفنگدار دریایی با تانک، خودروهای زرهی سبک، وسایل نقلیه نظامی دوزیست، هواپیماهای تهاجمی سبک، بالگرد، تسلیحات مختلف و ذخایر پشتیبانی است. علاوه بر این، هر کشتی کلاس Wasp مجهز به 600 تحت خواب بیمارستانی با 6 اتاق مخصوص جراحی خواهد بود. دو توربین بخار به همراه دو توربین الکتریکی، سرعت 22 کیلومتر بر ساعت را برای Wasp امکان پذیر ساخته اند.

کشتی تهاجمی دوزیست کلاس آمریکا

این کلاس نیز 257 متر طول دارد و بدین ترتیب از نظر اندازه با Wasp یکی است. اما برخلاف نمونه مشابه خود، به منظور جای دهی هواپیماهای بزرگتر مجهز به فضای بیشتری برای بخش عرشه است. نیروی دریایی آمریکا در حال حاضر یک فروند از این کشتی های تهاجمی دوزیست نسل جدید را در اختیار دارد، یک فروند سفارش داده شده و برای 9 فروند کشتی اضافه دیگر نیز برنامه ریزی های لازم به عمل آمده است. این محصول در مقایسه با Wasp قادر به حمل و نقل هواپیما، تانک و خودروهای زمینی سنگین تر است. یو اس اس آمریکا می تواند 1687 تفنگدار دریایی، 994 سرباز و 65 افسر را در خود جای دهد.

کلاس آمریکا به وسیله دو موتور توربین گازی و دو پیشرانه کمکی به سرعت 20 گره دریایی دست می یابد.

ناو هواپیمابر کلاس شارل دوگل

با 261.5 متر طول ناو هواپیمابر شارل دوگل نه تنها یکی از بزرگترین کشتی های جنگی جهان به شمار می رود، بلکه ناو سرفرماندهی فعلی و تنها ناو هواپیمابر فعال در نیروی دریایی فرانسه نیز محسوب می شود. از طرفی دیگر شارل دوگل اولین ناو مجهز به نیروی محرکه هسته ای فرانسه است و یک عرشه پرواز تاثیرگذار به طول 165 متر بهره می برد. دو رآکتور آب فشرده K15 در کنار دو توربین بخار و چهار توربین الکتریکی- دیزلی، حداکثر سرعت 32 گره دریایی را میسر ساخته اند.

ناو هواپیمابر کلاس Clemenceau

این ناو توسط شرکت صنایع جنگ افزاری فرانسه به نام گروه نیوال ساخته و در ژوئیه سال 1963 به خدمت گرفته شد. این محصول اولین ناو هواپیمابری بود که به وسیله فرانسه پس از جنگ جهانی دوم طراحی و در سال 2000 توسط برزیل خریداری شد. بدین ترتیب Clemenceau با طول 265 متر تبدیل به ناو سرفرماندهی نیروی دریایی برزیل شد.

به عنوان یکی از بزرگترین کشتی های جنگی تاریخ این ناو می تواند در مجموع 39 هواپیما، 22 جت و 17 بالگرد را جا به جا کند. به این آمار باید ظرفیت حمل 1274 خدمه، 64 افسر و اتاقی برای 582 خدمه هوایی را نیز اضافه کرد. ناو هواپیمابر کلاس Clemenceau با تجهیز به 6 دیگ بخار و 4 توربین بخار، می تواند به سرعت 32 گره دریایی دست یابد.

ناو هواپیمابر INS Vikramaditya؛ نمونه اصلاح شده کلاس کی یف

در سال 2004، هند یکی از چهار کشتی کلاس کی یف که توسط روسیه از خدمت کنار گذاشته شده بود را خریداری کرد. دو ناو هواپیمابر دیگر این کلاس برای نگه داری در موزه به چین فروخته شدند و آخری نیز تخریب شد. اما شاید جالب ترین نکته معامله میان هند و روسیه، واگذاری رایگان کشتی باشد! با این حال هند هزینه ای جداگانه برای بازسازی، مدرن سازی و اضافه کردن تسلیحات متفاوت به روسیه پرداخت کرد. بدین ترتیب در نوامبر سال 2013، تغییرات مورد نظر انجام شد، آزمایش های دریایی نیز صورت گرفت و INS Vikramaditya راه اندازی شد.

نوسازی های اجرا شده، اندازه کشتی را از حد استاندارد 273 به 283 متر افزایش دادند. Vikramaditya قادر به حمل حداکثر 36 هواپیما، 110 افسر و 1500 دریانورد است. 8 ژنراتور بخار تحت فشار توربو به همراه 4 توربین بخار، قدرتی معادل 180000 اسب بخار تولید می کنند که ناو هواپیمابر مذکور را به سرعت 30 گره دریایی می رساند.

ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف نسخه تکمیل شده چینی

درست مانند INS Vikramaditya ناو هواپیمابر آدمیرال کوزنتسوف نیز در اصل یک کشتی روسی بوده است. اتحاد جماهیر شوروی ساخت و ساز ناو هوپیمابر کلاس کوزنتسوف را در سال 1985 آغاز کرد. اما فروپاشی شوروی باعث شد که این پروژه به صورت ناتمام رها شود. پس از گذشت بیش از 10 سال از این وضعیت، یک شرکت چینی کشتی نام برده را از اوکراین خریداری کرد و در ادامه طی سفری آهسته نسخه چینی ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف در سال 2002 پیروز شد به آب های این کشور راه یابد. گفتنی است که یک دوره 10 ساله دیگر هم برای تکمیل امکانات ضروری کشتی و مدرن سازی آن سپری شد تا در نهایت به دست نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین برسد.

با توجه به آن که بین تولید و به کار گیری این کشتی مجموعا 27 سال فاصله افتاد، کلاس کوزنتسوف رکورد دار طولانی مدت ترین زمان ساخت و ساز برای یک ناو هواپیمابر است. این ناو که پس از بازسازی توسط چین تحت عنوان لیائونینگ شناخته شد، 304.5 متر طول دارد و یکی از بزرگترین کشتی های جنگی در کره خاکی است. لیائونینگ همچنین نخستین ناو هواپیمابر ناوگان چین محسوب می شود. این محصول می تواند تا 40 هواپیما و 1960 خدمه معمولی را در خود جای دهد. کشتی با استفاده از توربین های بخار، توربین های الکتریکی و ژنراتورهای دیزلی به سرعت 32 گره دریایی دست می یابد. همانند ایزومو این مورد نیز تنها مجهز به سیستم های تسلیحاتی دفاعی خواهد بود و برای حملات تهاجمی وابسته به هواپیما است.

ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف

با 305.1 متر طول، این ناو هواپیمابر سنگین مجهز به موشک های کروز یکی دیگر از بزرگترین کشتی های جنگی جهان و همچنین بزرگترین کشتی نظامی ساخته شده توسط روس ها است. در اصل دو ناو هواپیمابر از این کلاس برنامه ریزی شد و تنها آدمیرال کوزنتسوف به مرحله تکمیل نهایی در روسیه رسید. آدمیرال که در سال 1990 به نیروی دریایی شوروی پیوست، تنها ناو هواپیمابر فعال در ناوگان دریایی روسیه به شمار می رود.

این کشتی غول پیکر نه تنها مجهز به تسلیحات دفاعی و تهاجمی است، بلکه می تواند تا 1690 نفر خدمه را نیز جا به جا کند. 626 خدمه اضافی نیز در 50 هواپیما شامل 18 الی 32 پرنده ثابت بال و 17 الی 24 بالگرد جای می گیرند. ژنراتورهای بخار تحت فشار، توربین های بخار و ژنراتورهای دیزلی ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف را با سرعت 29 گره دریایی به حرکت در می آورند.

ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز

بزرگترین کشتی جنگی جهان ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز نام دارد. این کشتی به طول 332.8 متر و ارتفاع 23 طبقه در نوع خود یک شهر شناور محسوب می شود. نیروی دریایی آمریکا 10 فروند از این ناوهای غول پیکر را به صورت فعال در خدمت خود دارد. کلاس نیمیتز توسط دو رآکتور هسته ای A4W ساخت شرکت برق وستینگهاوس تامین انرژی می شود و از این طریق توانسته به سرعت 30 گره دریایی دست یابد.

کلاس مذکور در سال 1975 فعالیت رسمی خود را آغاز کرد و کشتی فرمانده آن یو اس اس نیمیتز به شمار می رود. نیمیتز و کشتی های خواهر آن هر کدام قادر به حمل 85 الی 90 فروند هواپیما هستند، یعنی چیزی حدود 2 برابر کشتی های نظامی دیگر. با در نظر دریافت خدمه کشتی و خدمه هوایی، نیمیتز می تواند ظرفیت کافی برای 5000 خدمه را فراهم کند.

ناو هواپیمابر کلاس جرالد آر. فورد

یو اس اس جرالد آر. فورد نخستین ناو از کلاس جدید فورد در خط تولید ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی آمریکا محسوب می شود. از نظر مشخصات، کلاس فورد شباهت زیادی به ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز دارد. طول کشتی، سایز عرشه پرواز، موتورها و ظرفیت بارگیری هواپیما تا اندازه قابل توجهی به جد جرالد آر. فورد نزدیک هستند. البته گفتنی است که از حیث تکنولوژی های روز جهان، کمتر نمونه ای به پای کلاس فورد می رسد. هرچند ممکن است یو اس اس جرالد آر. فورد پیشرفته ترین کشتی جنگی جهان نباشد، اما قطعا یکی از مدرن ترین ناوهای هواپیمابر فعال در جهان است.

اجزای پیشران الکتریکی جایگزین سیستم های قدیمی وابسته به بخار شده اند. این موضوع باعث می شود که فورد تا سه برابر ظرفیت تولید الکتریسیته بیشتری از کلاس نیمیتز داشته باشد. علاوه بر این، یو اس اس جرالد آر. فورد اولین ناو هواپیمابر نیروی دریایی است که به طور کامل با استفاده از مدل سازی سه بعدی طراحی شده است. از جمله دیگر خصوصیات کاربردی این کشتی عظیم می توان به عرشه پرواز بزرگتر و فضاهای کاری ارگونومیک اشاره کرد.

مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.