این چهره ها ترس را روایت می نمایند - وبلاگ خنده و شادی

به گزارش وبلاگ خنده و شادی، در اینکه ترسیده اند شکی نیست، اما در خشنود یا ناراحت بودنشان جای تردید است؛ چهره هایی که در کنار هم قاب های نمایشگاه روزی که من خرگوش بودم را تشکیل می دهند، بیش از هر موضوع دیگری ترس را روایت می نمایند.

نمایشگاه روزی که من خرگوش بودم، مجموعه ای طراحی از مریم صباغ پور درباره آینده ای است که قرار است شباهتی به گذشته خیال گونه خود نداشته باشد. صباغ پور کوشش نموده است در این نمایشگاه سعادتی که قرار بود مدرنیته برای بشریت به همراه بیاورد را به چالش بکشد.

این هنرمند در گفت وگویی با وبلاگ خنده و شادی درباره نام نمایشگاه، شرح می دهد: ایده کلی نمایشگاه این بود که می خواستم درباره تمدن حرف بزنم و به نوعی یک پیش گویی انجام بدهم. برای پیش گویی کردن هم احتیاج به زمان داشتم و باید از گذشته و حال استفاده می کردم تا می توانستم آینده ای که نمی دانم دور یا نزدیک است را روایت کنم.

او ادامه داد: به همین خاطر هم عنوان زمانی که من خرگوش بودم را انتخاب کردم. بیش از آنکه معنی این عنوان مهم باشد، زمانی که منتقل می نماید حائز اهمیت است. در این جمله گذشته و حال وجود دارد و این درحالی است که زمان حال می تواند به نوعی زمان آینده را نیز به ذهن متبادر کند.

صباغ پور درباره مفهوم کلی نمایشگاه نیز شرح می دهد: تمدنی که انسان ها از آن حرف می زنند و این قوانین اجتماعی که نوشتند، آیا به آنها یاری نموده است که به شکوفایی برسند؟ مدرنیسم که قرار بود خردورزی و پیشرفت عقل و علم را به همراه داشته باشد و انسان را به کمال برساند، بیشتر باعث بدبختی شد و جنگ ها بیشتر و پیشرفته تر شدند ! در واقع همین موضوع باعث شد تا ما به شکوفایی نرسیم. ترکیب کارهای این نمایشگاه نیز به این صورت است که در همه آنها نوعی فروپاشی دیده می گردد؛ انگار که خشت این خانه را از ابتدا خوب نگذاشته ایم.

او ادامه می دهد: ما به حس خوشبختی نرسیده ایم و انگار در ما ترسی به وجود آمده است و هیچ چیزی هم سر جای خودش نیست. همه این موضوعات در کنار هم ترکیب بندی را به من داده است تا به این بیان برسم.

این هنرمند می گوید: به طور کلی چهار موضوع ترس، طنز، تضاد و رنج در مجموعه هایم تکرار شده است. این چهار موضوع یا به صورت هماهنگ با هم به کار می رود یا اینکه به صورت دوگانه و جدا از هم. طنز همان حالت فانتزی است که در کارها وجود دارد و ترس هم در ترکیب بندی پرسوناژها نشان داده می گردد.

او یادآور می گردد: تضاد هم در این است که مخاطب نمی داند که این پرسوناژها مسرور هستند یا ناراحت. در تمامی کارها مرز تعادلی میان مسروری و ناراحتی وجود دارد. این نگاه برگرفته از این است که اساسا فکر می کنم جهان در تضاد است و در این تضاد باید به یک تعادل رسید.

نمایشگاه انفرادی نقاشی مریم صباغ پور با عنوان روزی که من خرگوش بودم از اول تا 12 شهریور ماه در گالری اُ برگزار است.