از ونوس صفر تا صد دنیا را نارنجی ببینید ، سیاره ای با ویژگی هایی به نام زنان برجسته زمین و چشم انتظار کاوشگر های مقاوم - وبلاگ خنده و شادی

به گزارش وبلاگ خنده و شادی، سیاره زهره یا ونوس دومین سیاره منظومه شمسی است که وقتی روی سطح آن قرار بگیرید تمام دنیا را نارنجی خواهید دید.

به گزارش خبرنگار فناوری وبلاگ خنده و شادی، ونوس، زهره یا ناهید دومین سیاره منظومه خورشیدی و نزدیک ترین همسایه سیاره ای ما است. زهره از نظر ساختار و اندازه مشابه زمین است و به همین دلیل آن را دوقلوی زمین می نامند، با این حال این دوقلو ها یکسان نبوده و تفاوت های اساسی بین آن ها وجود دارد. این سیاره در جهت مخالف بیشتر سیارات به آرامی دور خورشید می چرخد. جو غلیظ آن گرما را بعلت اثر گلخانه ای گریزان به دام می اندازد و بنابراین این سیاره به یکی از گرم ترین سیاره های منظومه شمسی تبدیل شده تا حدی که دمای سطح آن می تواند سرب را ذوب کند. با نگاهی اجمالی به زیر ابر های این سیاره، آتشفشان ها و کوه های تغییر شکل یافته را خواهیم دید. اسم این سیاره از ونوس، خدای عشق و زیبایی روم باستان گرفته شده است.

اندازه و فاصله

زهره با شعاعی به اندازه 6052 کیلومتر، تقریبا هم اندازه زمین است. این سیاره بطور میانگین 108 میلیون کیلومتر یا 0.7 واحد نجومی با خورشید فاصله دارد. یک واحد نجومی (AU)، فاصله خورشید تا زمین است. با یک احتساب زمینی برای رفتن به خورشید از زهره تنها 6 دقیقه زمان نیاز دارید.

مدار و چرخش

مدار و چرخش زهره از چند جهت غیرمعمول است. زهره یکی از دو سیاره ای است که از شرق به غرب می چرخد. فقط زهره و اورانوس این چرخش رو به عقب را دارند. هر سال در این سیاره 225 روز طول می کشد و هر روز در این سیاره تقریبا 243 روز زمان می برد. این سیاره طولانی ترین دوره روز را بین سیارات منظومه شمسی داشته و طول روز آن حتی از یکسال کامل خود سیاره نیز بیشتر است. اما خورشید در زهره مانند هر سیاره دیگر در هر روز طلوع و غروب ندارد. در این سیاره یک چرخه شبانه روزی 117 روز زمینی طول می کشد، زیرا زهره در خلاف جهت چرخش مداری خود به دور خورشید می چرخد.

زهره هر سال خود را در 225 روز زمینی، کمتر از دو چرخه شبانه روزی زهره ای، طی می کند. مدار آن به دور خورشید از هر سیاره دیگری دایره ای شکل تر است. سیارات دیگر معمولا در مدار های بیضوی شکل می چرخند. با زاویه محوری فقط 3 درجه، این سیاره نیز مانند عطارد تقریباً عمود می چرخد و بنابراین فصول قابل توجهی را تجربه نمی کند.

ساختار

زهره از بسیاری جهات، ساختاری شبیه به زمین دارد. این سیاره هسته ای آهنی دارد که شعاع آن به 3200 کیلومتر می رسد. روی این هسته گوشته ای از سنگ های داغ وجود دارد که به دلیل گرمای داخلی سیاره به آرامی در حرکتند. سطح آن یک پوسته نازک از سنگ است که با جابجایی گوشته سیاره و ایجاد آتشفشان ها برجسته شده و حرکت می کنند.

تشکیل

هنگامی که منظومه شمسی در حدود 4.5 میلیارد سال پیش به شکل فعلی خود رسید، هنگامی که گرانش گاز و گرد و غبار را به یکدیگر می چرخاند، زهره تشکیل شد و سیاره دوم از خورشید را شکل داد. زهره مانند سیارات خاکی دیگر دارای یک هسته مرکزی، گوشته سنگی و یک پوسته جامد است.

سطح

از فضا، زهره به شکل سفید درخشان دیده می شود، زیرا با ابر هایی پوشیده شده که نور خورشید را بازتاب می کنند. در سطح آن، سنگ ها به رنگ خاکستری مانند سنگ های زمین هستند، اما جو غلیظ سیاره نور خورشید را فیلتر می کند؛ بنابراین اگر روی زهره بایستید همه چیز را نارنجی خواهید دید. زهره کوه ها، دره ها و ده هزار آتشفشان دارد. بلندترین کوه زهره، ماکسول مونتس است که اتفاع آن به 8.8 کیلومتر، شبیه به اورست در زمین، می رسد. چشم انداز این سیاره غبارآلود است و دمای سطح به 880 درجه فارنهایت یا 471 درجه سانتیگراد می رسد.

پیش از این تصور می شد که زهره بر اثر فعالیت های آتشفشانی 300 تا 500 میلیون سال پیش شکل گرفته است. زهره دارای دو منطقه مرتفع و بزرگ است؛ ایشتار ترا (Ishtar Terra) که تقریبا به اندازه استرالیا و آفرودیت ترا (Aphrodite Terra) تقریبا هم اندازه آمریکای جنوبی است. زهره پر از دهانه است، اما عرض هیچکدام از آن ها کوچکتر از 1.5 تا 2 کیلومتر نیست، زیرا شهاب سنگ های کوچک در جو غلیظ این سیاره می سوزند و تنها شهاب سنگ های بزرگ به سطح رسیده و این دهانه ها را ایجاد می کنند.

تقریبا تمام ویژگی های سطح زهره به نام زنان برجسته زمین نامگذاری شده است. یکی از دهانه های آتشفشانی آن ساکایاوا نام دارد، زن بومی آمریکایی که اکتشاف لوئیس و کلارک را هدایت می کرد. دره ای عمیق در این سیاره به نام دیانا خدای شکار در روم باستان نامگذاری شده است.

اتمسفر و مگنتوسفر

زهره دارای جو غلیظ، ضخیم و سمی است که با دی اکسیدکربن پر شده است و با ابر های ضخیم و مایل به زرد متشکل از اسید سولفوریک است احاطه شده است. جو غلیظ و ضخیم آن گرمای خورشید را به دام می اندازد و همین باعث می شود تا دمای سطح زهره به 470 درجه سیلسیوس برسد. در سطحی که ابر ها قرار گرفتند، حدود 30 مایل از سطح کره، دما تقریبا مانند دمای سطح زمین است.

هنگامیکه زهره در مدار خورشیدی خود به جلو حرکت می کند، درحالیکه به آرامی در محور خود به عقب می چرخد، سطح بالای ابر ها هر چهار روز زمینی در اطراف سیاره به سرعت می چرخند. علت این پدیده باد های طوفانی است که سرعتی به اندازه 360 کیلومتر بر ساعت دارند. سرعت ابر ها با کاهش ارتفاع کاهش یافته و در سطح آن تنها چند مایل بر ساعت سرعت دارند. روی سطح آن شبیه به یک روز بسیار مه آلود زمینی است. جو بسیار سنگین بوده و حس می کنید در 1.6 کیلومتری عمق آب هستید. فشار در این سیاره 90 برابر فشار زمین است. با اینکه زهره در اندازه کره و حتی اندازه هسته آهنی تقریبا مشابه زمین است، میدان مغناطیسی آن بعلت چرخش آهسته، بسیار ضعیف است.

حلقه، قمر و امکان حیات

سیاره زهره هیچگونه قمر و حلقه ای ندارد. تا به حال هیچ انسانی این سیاره را ندیده است، همچنین فضاپیمایی که به سطح آن فرستاده شده نیز مدت زمان زیادی دوام نیاورده است. دمای بالای زهره، قطعات الکترونیکی در فضاپیما را در زمان بسیار کوتاهی بسیار داغ کرده و به نظر نمی رسد که هیچ فردی بتواند در مدت طولانی در سطح زهره زنده بماند. ونرا 13 اتحاد جماهیر شورویی تنها به مدت دوساعت توانست از گرمای شدید و فشار خردکننده زهره جان سالم به در برد. در حال حاضر مهندسان چندین کشور در حال مطالعه روش هایی برای افزایش طول عمر فضاپیما های رباتیک در محیط های سخت هستند.

حدس و گمان هایی درباره زندگی در زهره وجود دارد و دانشمندان احتمال می دهند که در لایه های بالای ابر های اتمسفر زهره که دما کمتر است، حیات وجود داشته باشد.

این سیاره را از نزدیک ببینید

سایت ناسا برای علاقه مندان به نجوم سیستم سه بعدی را طراحی کرده که از طریق آن شما می توانید سیاره عطارد را بصورت سه بعدی مشاهده کنید. همچنین این سایت (https://solarsystem.nasa.gov/) برای شما امکاناتی درباره اطلاع از فاصله لحظه ای زهره از خورشید، مدت زمانی که سیاره رو به خورشید است، ویژگی های کلی سیاره و مقایسه آن با سیارات دیگر را بصورت سه بعدی فراهم می-کند.