استقلالِ فرهاد مجیدی؛ شیر بی دندان - وبلاگ خنده و شادی

به گزارش وبلاگ خنده و شادی، هفته هفتم لیگ برتر، هفته سبقت گرفتن پرسپولیس از استقلال بود. بعد از چند هفته ای که آبی ها در جدول بالاتر از سرخپوشان قرار داشتند، حالا درست در آستانه داربی بزرگ تهران این قرمز ها هستند که با اختلاف یک امتیاز بالای سر رقیب نشسته اند تا در کری های معمول پیش از داربی، کمی دست بالاتر را داشته باشند.

با وجود این، اما نگاهی به کیفیت بازی های 2 تیم و بعلاوه اعداد و ارقامی که بررسیور ها استخراج نموده اند، نشان می دهد استقلال در هفته های سپری شده نه تن ها ضعیف تر از رقیب نبوده بلکه در وجوه خیلی مهمی از فوتبال حتی قوی تر از سرخپوشان بوده است. در لیگی که کلا کیفیت پایینی دارد و فعلا فقط تیم سپاهان فوتبال قابل قبولی در آن ارائه می دهد، کیفیت استقلال اگرچه ایده آل و در حد قهرمانی نیست، اما لااقل از رقیب قرمزپوش بهتر است.

بیشتر می سازند، کمتر می زنند

تیم مجیدی طی 7 بازی فقط 6 گل زده است؛ یعنی میانگین گلزنی استقلال در فصل جاری کمتر از یک گل در هر بازی بوده که اصلا معدل خوبی نیست. اما این به آن معنا نیست که آبی ها در خلق موقعیت کاملا ناکام بوده اند. بررسی های متریکا نشان می دهد استقلال یکی از 2 تیم برتر لیگ در زمینه خلق موقعیت است. میانگین امید گلی که استقلال در این فصل ایجاد نموده 1.44 در هر بازی است.

امید گل پارامتری است که ارزش واقعی موقعیت های گل یک تیم را در یک مسابقه معین می نماید؛ یعنی استقلال در هر بازی به میزان زدن 1.44 گل، موقعیت خلق نموده است. اما میانگین گل های این تیم فقط 0.98 در هر بازی است که نشان از موقعیت سوزی بازیکنان این تیم دارد. در این فصل فقط یک تیم توانسته بیشتر از استقلال، امید گل ایجاد کند؛ سپاهان به طور میانگین در هر بازی 1.47 امید گل داشته که این تیم هم اختلاف ناچیزی با استقلال دارد.

جالب اینکه میانگین گلزنی سپاهان 1.43 گل در هر بازی است؛ یعنی زردپوشان دقیقا به میزان موقعیت هایشان گل زده اند. بد نیست امید گلی که پرسپولیس خلق نموده را هم مرور کنیم؛ میانگین امید گل قرمزپوشان در هر بازی 1.16 است؛ یعنی کمتر از سپاهان و استقلال. به این ترتیب استقلال 25 درصد بیشتر از پرسپولیس موقعیت می سازد، اما 33 درصد کمتر از رقیب گل می زند.

سخت ترین بازی صنعت نفت

همین بازی آخر استقلال با نفت آبادان مثال خوبی برای تفاوت های پرسپولیس و استقلال است. امید گل آبی پوشان در این بازی 1.87 و امید گل میزبان 0.30 بود؛ یعنی استقلال به میزان 1.57 گل از حریفش برتر بود، اما به نتیجه مساوی رسید. هفته قبل امید گل پرسپولیس در مقابل همین حریف 0.67 به 0.46 بود! یعنی قرمز ها فقط 0.21 رجحان داشتند، اما برنده شدند. استقلال تقریبا 3 برابر بیشتر از پرسپولیس موقعیت گل روی دروازه صنعت نفت خلق نموده، اما تعداد گل های هر دو تیم مساوی بوده است.

جالب تر اینکه هیچ تیمی در این فصل به میزان استقلال نتوانسته روی دروازه صنعت نفت امید گل ایجاد کند. حتی تراکتور که این تیم را 3 بر صفر برد و فجرسپاسی که در آبادان به رجحان 2 بر صفر رسید کمتر از استقلال موقعیت داشتند، اما بیشتر از استقلال گل زدند و تیم منصوریان را بردند. برای اثبات کیفیت استقلال، آمار های دیگری هم در سایت متریکا هست. تیم مجیدی در هر بازی به طور میانگین 14.4 شوت زده که بیشتر از همه تیم ها و حتی سپاهان (13.3 شوت) بوده است. در تعداد شوت های داخل چارچوب هم آبی ها بعد از سپاهان و گل گهر رتبه سوم را دارند.

بی خیالِ همه چیز، دنبال پنالتی!

13 امتیازی که استقلال طی 7 بازی گرفته کمتر از شایستگی واقعی این تیم بوده و آبی ها می توانستند با 2 تا 4 امتیاز بیشتر هم اکنون صدرنشین لیگ باشند. این عقب ماندگی بیش از هر چیز به دقت پایین آبی ها در ضربات آخر برمی شود. مهاجمان داخلی و خارجی که قرار است گلزنان استقلال باشند، با دقت شوت 27 درصدی (پایین تر از همه رقبای اصلی) رتبه دوازدهم را در این زمینه دارند! نرخ تبدیل شوت به گل در تیم استقلال 6 درصد است و در این بخش هم فقط 4 تیم ضعیف تر از آبی پوشان هستند.

نقطه ضعفی که فرهاد مجیدی باید روی آن تمرکز کند، دقیقا همین است، اما او دائما در حال انتقاد به داوران و گشتن دنبال پنالتی های گمشده آبی ها ست. طبعا همه انتقاد های او بیراه نیست و استقلال در بعضی بازی ها از داوری صدمه خورده است. به نظرات کارشناسان داوری در تلویزیون و سایت ها رجوع کنیم؛ در این بازی آخر خطای پنالتی روی کوین یامگا را 4 کارشناس تأیید و 4 کارشناس رد نموده اند. در صحنه دیگر این بازی یعنی هند مدافع صنعت نفت در محوطه جریمه، کارشناسان داوری 5 به 3 رأی به پنالتی داده اند. صحنه هندی که در بازی با نساجی رخ داد و کادر فنی استقلال اصرار به پنالتی داشت، به وسیله هیچ یک از کارشناسان تأیید نشد و 4 کارشناس با قاطعیت گفتند: پنالتی نبود.

اما گلی که در بازی با فجرسپاسی آفساید گرفته شد به نظر 2 نفر از 4 کارشناس داوری صحیح بوده است. با این وصف شاید استقلال یک گل و یک پنالتی هم از داوران لیگ طلبکار شده باشد. اما مجیدی و هر مربی دیگری باید بپذیرند اگرچه تعداد اشتباهات داوری در فوتبال ایران کم نیست، اما این اشتباهات همواره به ضرر یک تیم رخ نمی دهند. هر تیمی در طول فصل بار ها از داوری سود می برد و بار ها هم ضرر می نماید. تمرکزی که این روز ها مجیدی و گل محمدی و چندین مربی دیگر روی اشتباهات داوری گذاشته اند، آدرس اشتباهی است که به خودشان و طرفداران تیمشان می دهند. آن ها باید دنبال نقاط ضعف خودشان باشند و درباره تیم مجیدی این روز ها مهم ترین نقطه ضعف، هدر رفتن موقعیت های گلزنی است.

کادر فنی استقلال دائما در جست وجوی پنالتی ها ست و سؤالی که پیش می آید این است که مگر برنامه استقلال برای گلزنی فقط گرفتن پنالتی است؟! این تیم در 4 بازی اول پنالتی های زیادی به دست می آورد، اما جالب است که دو سوم آن پنالتی ها را هم از دست داد! و جالب تر اینکه در هر دو مسابقه ای که آبی ها پنالتی از دست دادند، در نهایت 3 امتیاز را به دست آوردند؛ بنابراین نتایج خیلی از بازی ها و البته نتیجه نهایی که در انتها لیگ به دست می آید، چندان ربطی به اشتباهات داوری و تعداد پنالتی ها نخواهد داشت. اگر هم داشته باشد، منطق حکم می نماید شما فکر تان را مشغول چیز هایی کنید که قادر به تغییرشان هستید نه چیز هایی که از حیطه اختیارات تان خارج است.

همشهری